نقض حقوق بشر در «شین جیانگ» توسط «بیبیسی» به اسم «صیانت»
شبکه خبری «بیبیسی» اخیرا طی گزارشی این اتهام را مطرح کرده که «پوره‌های گوجه فرنگی “ایتالیایی” که توسط چندین سوپرمارکت انگلیس به فروش می‌رسد، حاوی گوجه فرنگی‌هایی است که در چین از طریق کاری اجباری کاشت و برداشت شده‌اند». به زعم بیبیسی این راه گریز به دلیل «رویکرد لطیف‌تر» اروپا و بریتانیا به وجود آمده است.
بیبیسی که خود را به عنوان یک مراقب اخلاقی جلوه می‌دهد، عملکردی عکس دارد چرا که [با طرح چنین اتهاماتی] ساکنان شین جیانگ را از حقوق زندگی، اشتغال و توسعه محروم می‌سازد. چنین نقض حقوق بشری به اسم «صیانت» از آن، «توجیهی» است که باطن ریاکارانه رسانه‌های غربی را بر ملا ساخته است.
حقوق بشر مهم است چرا که عزت زندگی انسانی را حفظ می‌کند. برای دستیابی به این عزت افراد باید قادر به کسب درآمد از طریق کار و شغل خودشان باشند. کشوری که به حقوق بشر احترام می‌گذارد باید اطمینان حاصل کند مردم از حق دسترسی به مزد منصفانه برخورداند تا آنها و خانواده‌هایشان را قادر سازد با عزت زندگی کنند.
شکی وجود ندارد که مکانیزاسیون تولید در مقیاس بالا را تقویت کرده اما به شکلی اجتناب ناپذیر فرصت‌های کار یدی را هم کاهش داده است. دولت چین به منظور تضمین اشتغال، صنایعی را در شین جیانگ توسعه داده که مناسب شرایط محلی این منطقه است.
شرکت‌های محلی کشت گوجه فرنگی شین جیانگ به لطف فناوری‌های جدید، مکانیزاسیون کشاورزی را به کار گرفته‌اند و تولید سبزیجات را افزایش داده‌اند. اما در عین حال همچنان مشاغلی ایجاد شده و کشاورزان محلی به مشارکت در آن ترغیب شده‌اند. کشاورزان در شین جیانگ با آرزوی داشتن یک زندگی بهتر صرفنظر از قومیتشان، مسیر خود را برای داشتن درآمد برگزیده‌اند.
صنعت گوجه فرنگی در حال حاضر برای اقتصاد شین جیانگ حیاتی است و نشان دهنده تعهد چین به توسعه حقوق بشر محسوب می‌شود. باید به این روند احترام گذاشته شود نه اینکه از سوی جامعه جهانی تضعیف گردد.
با این حال، این گروه رسانه‌ای مشهور بین‌المللی به جای افشای حقیقت درباره زندگی مردم در شین جیانگ، به محصولات این منطقه چین با روایت‌های غیرقابل تایید برچسب بدنامی می‌زند. اگر صنعت گوجه فرنگی آن طور که بیبیسی امیدوار است، نابود گردد، مردم بی شماری در شین جیانگ شغل خود را از دست می‌دهند و حقوق اساسی آنها برای زندگی، اشتغال و توسعه به خطر می‌افتد.
رسانه‌های غربی که به «عینی بودن» خود مفتخرند، استاد «استانداردهای دوگانه» هستند و به طور خاص در سر هم کردن داستان‌هایی درباره شین جیانگ ماهرند. هدفشان به راه انداختن جنگ ایدئولوژیکی علیه چین و در عین حال حفظ حمایت گرایی و غرب گرایی است.
برخی رسانه‌های غربی با نادیده گرفته توسعه منطقه‌ای شین جیانگ از موضوعات قومیت و مذهب سوءاستفاده می‌کنند و سعی دارند برداشت‌های بین‌المللی و افکار عمومی جهانی را با یک موضع به اصطلاح «بی طرف»، شکل دهند. هدف نهایی آنها بی ثبات سازی شین جیانگ و سیاه نمایی وجهه جهانی چین است.
این رسانه‌ها با بزرگنمایی و دروغ‌سازی درباره «کار اجباری» در شین جیانگ سعی در سرکوب توسعه چین، توجیه حمایت گرایی غربی و حفظ انحصار اقتصادی غرب دارند.
بیبیسی به همراه برخی دیگر از رسانه‌های غربی بر غرب‌محوری در رقابت سیاسی بین‌المللی اصرار دارند. آنها اخلاق روزنامه نگاری و روایت‌های جعلی درباره «کار اجباری» در صنعت گوجه فرنگی شین جیانگ را نادیده می‌گیرند.
قطعا این تلاشی است برای قرار دادن غرب در جایگاه بالای اخلاقی احترام به «بشردوستی» بین‌المللی در ظاهر و در باطن حفظ حس برتری آنها.
غرب محوری در سیاست بین‌الملل همواره با ظاهر به اصطلاح عینیت، بی طرفی و مطبوعات آزاد، پوشیده شده است. بالعکس رسانه‌های غربی در واقع به دنبال حفظ سلطه خود در گفتمان افکار عمومی بین‌المللی هستند. آنها وقتی درباره کشورهای غیرغربی گزارش می‌دهند، از «استانداردهای دوگانه» بهره می‌برند تا استعمار نوین و امپریالیسم جدید را اجرا کنند.
برخی رسانه‌های غربی در سال‌های اخیر مستمرا بر طبل نگرانی بی مورد درباره موضوع «کار اجباری» در شین جیانگ کوبیده‌اند. با این همه بیشتر اعضای جامعه جهانی به ندرت به این موضوعات واکنش نشان داده‌اند چرا که «کار اجباری» در شین جیانگ ساخته و پرداخته ایالات متحده و غرب اساسا یک موضوع متوهمانه است.
به طور خلاصه باید گفت می‌توان نیت بیبیسی را در گزارش مرتبط با گوجه فرنگی‌های شین جیانگ مشاهده کرد که به صیانت از حقوق بشر در شین جیانگ ربطی ندارد بلکه هدفش تضعیف توسعه حقوق بشر در شین جیانگ است. در اصل، منعکس کننده هدف سیاسی امپریالیسم نوین غربی برای مهار توسعه چین است.
