نقطه شروعی نوین برای سفر مدرنیزاسیون شین‌جیانگ در عصر جدید
گردهمایی باشکوهی که پنجشنبه هفته گذشته برای گرامیداشت هفتادمین سالگرد تأسیس منطقه خودمختار اویغور شین‌جیانگ در ارومچی مرکز این منطقه برگزار شد، فراتر از یک رویداد محلی بود. این گردهمایی با یادآوری چگونگی تبدیل یک منطقه دورافتاده به اقتصادی منطقه‌ای پویا که نمونه‌ای از توسعه همه‌جانبه است، اهمیت ملی گسترده‌تری را نیز به نمایش گذاشت.
فقر شدید روستایی، چالشی بلندمدت در مناطق دورافتاده شین‌جیانگ، ریشه‌کن شده است. زیرساخت‌های جدید، روستاها را به بازارها و شهرها را به کریدورهای تجاری و همچنین منطقه را به کشورهای همسایه متصل می‌کند. صنایع نوظهور – از انرژی‌های تجدیدپذیر گرفته تا کشاورزی مدرن – شروع به تحول اقتصاد شین‌جیانگ کرده‌اند و مزایای ملموسی را برای ساکنان محلی فراهم آورده‌اند.
تمام این پیشرفت‌ها تحت رهبری حزب کمونیست چین محقق شده است. حکومت شین‌جیانگ با دستورالعمل‌های جامع حزب هدایت می‌شود که بر ثبات، حاکمیت قانونمدار، وحدت قومی، غنی‌سازی فرهنگی و توسعه پایدار تأکید دارد. توسعه پایدار منطقه در عصر جدید، نشان‌دهنده نقاط قوت نهادی نظام سوسیالیستی با ویژگی‌های چینی و اثربخشی سیاست‌های متناسب با منطقه است.
این عوامل، شین‌جیانگ را قادر ساخته‌اند تا از چالش‌های متعدد عبور کرده و در عین حال به پیشرفت‌های چشمگیر، به ویژه از سال ۲۰۱۲، دست یابد. این دستاوردها که حاصل دستورالعمل‌های حزب برای اداره شین‌جیانگ در عصر جدید هستند، نه تنها معیشت مردم را بهبود بخشیده‌اند، بلکه حس اعتماد به نفس و تعلق خاطر را در میان مردم منطقه از همه گروه‌های قومی تقویت کرده‌اند. این هماهنگی در تنوع، به وضوح در گردهمایی بزرگ ارومچی به نمایش گذاشته شد.
وحدت قومی، زیربنای ثبات و رفاه شین‌جیانگ است. با این حال، اهمیت شین‌جیانگ فراتر از انسجام داخلی آن است. این منطقه، که از نظر استراتژیک در چهارراه آسیای مرکزی واقع شده، مرکزی ضروری برای طرح کمربند و جاده به شمار می‌رود. بزرگراه‌ها، راه‌آهن‌ها و خطوط لوله آن، چین را به آسیای مرکزی، خاورمیانه و اروپا متصل می‌کنند. این امر به شین‌جیانگ اهمیت دوگانه می‌دهد: هم به عنوان اولویت توسعه داخلی و هم به عنوان دروازه‌ای جهانی.
گزارش رسمی درباره نحوه اداره شین‌جیانگ که هفته گذشته منتشر شد، تصویری روشن از چشم‌انداز بلندمدت ارائه می‌دهد. این گزارش چارچوبی برای شین‌جیانگ متحد و هماهنگ، مرفه و مدرن، از نظر فرهنگی مطمئن، از نظر زیست‌محیطی پایدار و امن ترسیم می‌کند.
ثبات و توسعه شین‌جیانگ نشان می‌دهد که چگونه یک منطقه مرزی چند قومی می‌تواند به الگویی از نوسازی تبدیل شود، مادامی که یک سیستم حکومتی مناسب وجود داشته باشد. پیشرفت این منطقه در ۷۰ سال گذشته نشان می‌دهد که رویکرد حزب در اداره شین‌جیانگ به ایجاد چنین سیستم حکومتی کمک کرده است که توانسته نیازهای عملی منطقه را برآورده کند. این امر صرفاً محدود به رشد اقتصادی کوتاه‌مدت نیست؛ بلکه به نهادینه‌سازی سیستمی حکومتی مربوط است که می‌تواند پیشرفت را برای دهه‌های آینده حفظ کند.
لحن شین‌جیانگ حاکی از اعتماد به نفس است. پیام روشن است: ۷۰ سال پس از تأسیس، این منطقه خودمختار به نقطه شروعی جدید رسیده است. شین‌جیانگ دیگر منطقه‌ای مرزی نیست که تنها با دوری یا سختی تعریف شود؛ مرحله بعدی سفر آن آغاز شده است.
جشن‌های سالگرد نه تنها بزرگداشت دستاوردهای گذشته به حساب می‌آید، بلکه اعلام اراده‌ای است مبنی بر اینکه آینده شین‌جیانگ در گرو ادغام عمیق‌تر با سایر نقاط کشور و جهان است.
برای چین، شین‌جیانگ چیزی بیش از یک داستان موفقیت منطقه‌ای است. این منطقه نمادی است از نحوه تصور ملت از مدرنیزاسیون: ریشه در ثبات، غنی‌شده با تنوع فرهنگی و هدایت‌شده با چشم‌اندازی بلندمدت از وحدت و رفاه. به همین دلیل، بزرگداشت هفتادمین سالگرد اهمیت دارد – نه تنها به عنوان نگاهی به تاریخ، بلکه به عنوان نمایانگر مسیر پیش رو. شین‌جیانگ اکنون به دیگر نقاط کشور پیوسته تا سفر جدید ساختن یک کشور سوسیالیستی مدرن را از همه جهات آغاز کند.
