کارشناس ایرانی مسائل بین المللی: عدالت، احترام، و پرهیز از تهدید، اصول هرگونه مذاکره است

ممبینی در این مصاحبه با اشاره به فضای خوب و مثبت فرهنگی و رسانه ای چین گفت: هدف ما از این سفر بیشتر آشنایی با فرهنگ چین، مردم چین و آشنایی با رسانه ها و محیط رسانه ای چین بود. در این چند روزی که در اینجا بودیم از چند رسانه مثل روزنامه «پیپلز دیلی»(Peoples’Daily)، رسانه شما (رادیو و تلویزیون مرکزی چین) و یکی دو رسانه دیگر دیدن کردیم و برای ما فرصت خوبی برای آشنایی با فضای رسانه ای و فرهنگی چین و شهر پکن بود. این سفر برای من اولین تجربه حضور در چین بود. در این دو سه روز، نکات بسیار مثبت و خوبی را به دست آوردیم.

این کارشناس رسانه در ادامه گفت که در این سفر متوجه شده است که شایعات بسیاری که در مورد محیط و فضای زندگی و رسانه ای چین مطرح می‌شود، قطعا دروغ محض هستند و حقیقت ندارد. به گفته او، در چین یک فضای رسانه ای خیلی خوب وجود دارد و رسانه‌های چینی امکانات خیلی خوبی دارند و به وضوح می‌توان مشاهده کرد که چرا چین به عنوان یک کشور بزرگ،‌ چه از نظر اقتصادی و چه از نظر فرهنگی و تاریخی شناخته می شود.

او در مورد انتظارات موجود نسبت به همکاری های رسانه ای ایران و چین گفت: انتظارات و ظرفیت های زیادی برای گسترش همکاری ها وجود دارد. ایران و چین دو کشوری هستند که سابقه ای طولانی تاریخی و در زمینه روابط سیاسی دارند و شاهد هستیم که روابط دو کشور هر روز نزدیکتر می شود. مخصوصا با توجه به رواج یکجانبه گرایی، سطله جویی و سیاست های غلط آمریکا در جهان، روابط نزدیک دو کشور ایران و چین روز به روز بیشتر حس می شود و این همان چیزی است که ما نیازمند آن هستیم.

ممبینی در ادامه افزود: برای مقابله با یکجانبه گرایی و سیاست های غلط آمریکا در جهان و منطقه نیاز است کشورهایی مانند چین، ایران و روسیه که سیاست های همسو با یکدیگر را به پیش می برند، روابط و همکاری نزدیک بیشتری با هم داشته باشند. این مهم را می شود در قالب همین همکاری ها و موافقت‎‎نامه‎‌های سیاسی، فرهنگی و رسانه ای به پیش برد. با توجه به آن که حوزه کار بیشتر در زمینه سیاسی و رسانه ای است، همکاری های رسانه ای می تواند بستر خیلی خوبی را آماده کند که همکاری های فرهنگی و سیاسی نیز به موازات آن پیش برود. هر چه که این همکاری بیشتر شود، آشنایی دو ملت با هم بیشتر می شود، روابط عمیق تر و گسترده تر می شود و انسجام بین آنها نیز بیشتر خواهد شد. در نتیجه، دیگر کشورهایی که قصد تفرقه افکنی دارند و می خواهند بین ملت ها و کشورهای ما جدایی بیاندازند، نخواهند توانست به اهدافشان برسند.

ممبینی وضع تعرفه های متقابل آمریکا بر چین و سایر شرکای این کشور را نمونه ای از سیاست های قلدرمآبانه ایالات متحده خواند و گفت که آمریکا، مخصوصا در دوره دونالد ترامپ، به این سیاست های قلدرمآبانه و تلاش برای اعمال سلطه خود بر جهان عادت کرده است.

او با غیرممکن خواندن استفاده از زور و تهدید برای مجبور کردن کشورها به گفت و گو و مذاکره با آمریکا گفت که چین، ایران و روسیه کشورهایی مستقل و قدرتمند هستند و با همبستگی، جهان را از حالت تک قطبی پیشینِ مورد ادعای آمریکایی‌ ها، به یک جهان چند قطبی تبدیل کرده ‌اند.

به گفته این کارشناس مسائل بین الملل، امروز در جهان قطب های نوظهوری مانند ایران، چین و روسیه وجود دارند که ائتلاف ها و مانورهای نظامی شکل گرفته میان آنها پاسخی است به قدرت طلبی و سلطه گری آمریکا و می خواهند به ایالات متحده نشان بدهند که دوران یکجانبه گرایی و قلدری تمام شده است.

ممبینی پایبندی به شرایط مساوی و عادلانه، احترام متقابل و پرهیز از سیاست تهدید را شرط اصلی مذاکره و گفت  و گو میان کشورها دانست و گفت اقدام اخیر آمریکا در افزایش تعرفه ها نمونه ای از زورگویی و تهدید است و نمی‎توان «با زور کسی را پای میز مذاکره برد و یا با تهدید کسی را وادار به گفت و گو کرد.»

او همچنین از چین به عنوان یک قدرت اقتصادی، سیاسی و نظامی یاد کرد که سیاستمدارانش تا یک حد مشخص در برابر چنین اقداماتی از سوی آمریکا مدارا خواهند کرد ولی با گذشتن از این حد، آنان نیز مجبور به پاسخ متقابل و قاطع خواهند بود تا مانع از افزایش فزاینده اقدامات قلدرمآبانه و سیاست های یکجانبه گرایانه آمریکا شوند. در عین حال، ممبینی نزدیک شدن روز به روز روابط چین، ایران و روسیه و افزایش قدرت این سه کشور را یکی از دلایل اتخاذ چنین سیاست هایی از سوی آمریکا دانست و قرار گرفتن همه این کشورها در شرایط مساوی را به عنوان شرط برقراری صلح، آرامش و ثبات در دنیای امروز دانست.

ممبینی در مورد مذاکرات پیش روی ایران و آمریکا در عمان که به گفته دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا «مستقیم» و طبق گفته عباس عراقچی، وزیر خارجه ایران «غیر مستقیم» خواهد بود نیز ضمن تأکید بر بدعهدی‌های مداوم آمریکایی‌ها در مذاکره و سابقه تاریخی ایران در صلح طلبی و عدم تمایل به جنگ، گفت که ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای و فرامنطقه ای همیشه به دنبال برقراری صلح، ثبات و امنیت برای خود و دیگر کشورهای منطقه بوده است. وی همکاری ها و رزمایش‌های دریایی مشترک چین و ایران را نشانه ای از تمایل ایران به برقرار بودن صلح و ثبات همراه با دوستی در منطقه عنوان کرد.

این کارشناس مسائل بین الملل با اشاره به تجربه ایران از مذاکرات پیشین خود با آمریکا و به ویژه سرنوشت برجام پس از پایان کار دولت اوباما گفت که پایبندی ایران به تعهدات خود در برجام، موجب تمایل کشورهای مختلف برای تقویت دوستی و همکاری با ایران و گسترش روند توسعه روابط ایران و جهان همراه بود که این موضوع موجب اذیت شدن آمریکایی ها شد و آنها به بهانه‌های واهی و مطرح کردن دروغ بزرگ بدعهدی از سوی ایران در اجرای تعهدات خود در برجام، از این توافق خارج شدند، در حالی که ایران حتی پس از خروج آمریکا از برجام نیز همچنان به انجام تعهدات خود در برجام پایبند ماند.

او با تأکید مجدد بر لزوم برقراری شرایط مساوی برای انجام مذاکره و عدم سرخم کردن کشورهای صاحب قدرت و استقلال سیاسی و فرهنگی در برابر زورگویی های آمریکا گفت که با وجود تمام فشارها و تحریم‌های ظالمانه آمریکا در طول ۴۵ سال گذشته، ایران توانسته است با تکیه بر توانمندی های داخلی خود و برقراری روابط نزدیک با سایر کشورهای جهان مثل چین و روسیه، این تحریم ها را تا حدی بی اثر و ناکارآمد کند و به پیشرفت و توسعه خود ادامه دهد. به گفته او بر عکس روند توسعه روابط ایران با جهان، رفتارهای مخرب آمریکا با سایر کشورها باعث شده که حتی هم‌پیمانان نزدیک ایالات متحده نیز یکی پس از دیگری از این کشور روی برگردانند.

این کارشناس ایرانی با اشاره به دشمنی آمریکا با کشورهای مستقل جهان گفت که تا زمانی که کشورها مثل دوران پهلوی در ایران بخواهند به آمریکا وابسته باشند، ایالات متحده آنها را دوست خواهد داشت اما هر زمان که احساس کنند که یک کشور می خواهد مستقل بشود با آن کشور دشمن خواهند شد و آن را تحریم و تهدید می‌کنند.

ممبینی با اشاره به مذاکرات «غیرمستقیم» آتی ایران و آمریکا در عمان گفت که هدف ایران از حضور در این مذاکره ارزیابی از این موضوع خواهد بود که «آیا آمریکا می‌خواهد به راه راست بازگردد و یا می خواهند همان سیاست مخرب قبلی خود برای تهدید، ارعاب و تحریم را ادامه بدهند. اگر آمریکایی ها مسیر صحیح را انتخاب کنند و در مسیر احترام به جمهوری اسلامی و مردم و کشور ایران مذاکرات را ادامه دهند، احتمال به نتیجه رسیدن مذاکرات وجود خواهد داشت، ولی اگر با سیاست تهدید، تحریم و زورگویی باشد امکان ندارد که به نتیجه برسد.»