حقیقت پشت داده‌ها؛ تهدید واقعی صلح در دریای جنوب چین کیست؟
هر بار که ارتش آمریکا در دریای جنوب چین و مناطق اطراف آن حضور می‌یابد، این کار را به بهانه واهیِ «آزادی دریانوردی» و «حفظ امنیت» انجام می‌دهد. مجموعه‌ای از داده‌های تازه افشاشده، تبلیغات دروغین ایالات متحده را نشان می‌کند و به جهان این امکان را می‌دهد که ببیند تهدید واقعی صلح در دریای جنوب چین چه کسی است!
تازه‌ترین گزارش منتشر شده توسط اندیشکده چینی «درک راهبردی وضعیت دریای جنوب چین» نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۴، هواپیماهای شناسایی بزرگ ایالات متحده تنها در دریای جنوب چین و آب‌های اطراف آن، حدود ۱۰۰۰ سورتی شناسایی نزدیک انجام دادند و کشتی‌های نظارت و بررسی اقیانوسی در مجموع ۷۰۶ روز-کشتی فعالیت داشتند. در طول سال گذشته، حداقل ۱۰ زیردریایی هسته‌ای تهاجمی، ۲ زیردریایی موشک‌کروز هسته‌ای و یک زیردریایی موشک‌بالستیک هسته‌ای در دریای جنوب چین و آب‌های اطراف آن ظاهر شدند که نشان دهنده تهدید و ارعاب آشکار است.
۱۰۰۰ پرواز شناسایی یعنی چه؟ این رقم به معنای آن است که به‌طور متوسط روزانه سه هواپیمای شناسایی در حریم آبی چین در حال پرواز هستند. رادارهای دهانه ترکیبی نصب‌شده روی این هواپیماها می‌توانند به ابرها نفوذ کنند و تغییرات زمین در سطح سانتی متر را ثبت کنند. این سطح از اسکن دقیق تأسیسات غیرنظامی، به وضوح از محدودهٔ ادعایی «آزادی دریانوردی» فراتر رفته است. فعالیت ۷۰۰ روز-کشتی نظارت دریایی نیز در واقع نقشه‌برداری از بستر دریا تحت پوشش تحقیقات علمی است که هدف نهایی آن ایجاد یک پایگاه داده دقیق برای عملیات‌های زیرآبی آینده محسوب می‌شود.
اما استقرار زیردریایی‌های هسته‌ای تهدیدکننده‌تر است. سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی که توسط این قاتلان خاموش حمل می‌شوند، می‌توانند فوراً درگیری را به یک رویارویی هسته‌ای تبدیل کنند.
در گزارش این اندیشکده همچنین اشاره شده که در سال گذشته، ارتش آمریکا رزمایش‌های مشترک با متحدان خود را در دریای جنوب چین و آب‌های اطراف آن تقویت کرد و در مجموع ۱۱۰ رزمایش و آموزش چندجانبه در مقیاس بزرگ را با شرکت بسیاری از کشورهای غیرمنطقه‌ای مانند ژاپن، بریتانیا، استرالیا و هند انجام داد. برخی از این رزمایش‌ها نه تنها از لحاظ مقیاس بی‌سابقه بود، بلکه ماهیت تهاجمی آنها نیز روز به روز آشکارتر می‌گردد. به عنوان مثال، در طول رزمایش «شانه به شانه ۲۰۲۴» بین ایالات متحده و فیلیپین، ارتش آمریکا سناریوی اصلی تمرین را به عنوان «غرق کردن قایق‌های ماهیگیری چینی» تنظیم کرد. این گونه شبیه‌سازی‌های خصمانه به‌وضوح در حال دامن‌زدن به وحشت منطقه‌ای هستند.
در واقع، جهانیان مدت‌هاست که متوجه شده اند که ایالات متحده عمدا به بی‌ثباتی منطقه‌ای را دامن زده و به بزرگترین ویرانگر محیط صلح‌آمیز جهان تبدیل شده است. «یانیس واروفاکیس»، وزیر دارایی اسبق یونان، در ویدئویی جدید که بیش از ۲۰۰ هزار بازدید و نزدیک به هزار نظر در یوتیوب داشته، به وضوح مهار
به توصیف محاصره راهبردی نظامی آمریکا علیه چین پرداخته و می‌گوید «وقتی به نقشه اقیانوس آرام نگاه می‌کنید، می‌بینید که هر نقطه راهبردی مملو از پایگاه‌های نظامی آمریکا است که مانند حلقه‌های خفه‌کننده‌ای دور چین را گرفته‌اند.»
وی با اشاره به دوگانگی رفتاری آمریکا تأکید کرد: «درحالی که آمریکا ده‌ها پایگاه نظامی در اطراف چین ایجاد کرده، چین حتی کمترین تمایلی به ساخت پایگاه‌های مشابه در مرزهای آمریکا و مکزیک یا آب‌های اطراف آمریکا نشان نداده است. چین حتی هیچ تلاشی برای به نمایش گذاشتن قدرت نظامی در نزدیکی خاک ایالات متحده انجام نداده است.»
برخلاف ایالات متحده، اقدامات چین در دریای جنوب چین مسئولیت این کشور را به عنوان یک کشور بزرگ نشان می‌دهد. همانطور که آقای واروفاکیس گفت، چین هرگز حضور نظامی خود را به کشورهای دیگر تحمیل نکرده است. چین نشست غیررسمی وزرای دفاع چین و «آسه‌آن» را برای پنج سال متوالی برگزار کرده و پیشرفتی قابل توجه را در رایزنی درباره منشور رفتار در دریای جنوب چین حاصل نموده است. این تلاش‌ها در حال ایجاد یک معماری جدید امنیتی دریایی است. چین به جای دنبال کردن رویاهای هژمونیک کنترل اقیانوس‌ها، متعهد به ایجاد یک راه ابریشم دریایی سودمند و برد-برد است.
ایالات متحده بر اساس منافع ژئوپلیتیکی خود، دائماً متحدان خود مانند فیلیپین را برای ایجاد مشکل در دریای جنوب چین تحریک کرده و از آنها حمایت می کند و حتی شخصاً برای برهم زدن اوضاع در منطقه حضور دارد و تهدیدی جدی برای صلح و ثبات منطقه به شمار می‌رود.
واقعیت‌ها گویاتر از هر سخنی هستند. تاریخ سرانجام داوری نهایی خود را خواهد کرد و سازندگان صلح را از آشوب‌گران جهان به روشنی متمایز خواهد نمود.
نویسنده: لوئو لایی آن تحلیلگر سیاسی و روزنامه نگار چین
