سفید نشان دادن سیاهی در گزارش دفاعی ژاپن
دولت ژاپن در گزارش دفاعی سال ۲۰۲۳ خود آشکار و بدون هیچ ابهامی چین را یک تهدید خوانده که یک نمونه رایج از داستان دزدی را در برابر جهان به تصویر کشیده که خود فریاد می‌زند «دزد را بگیرید!»
در نسخه خلاصه ۳۲ صفحه‌ای این گزارش، ۶۴ بار از «چین» به عنوان «بزرگترین و بی‌سابقه‌ترین چالش راهبردی» برای ژاپن یاد شده و افزایش توان نظامی، دست زدن به «تغییرات یک‌جانبه» در «وضعیت موجود» در دریاهای شرقی و جنوبی چین با استفاده از قدرت‌نمایی و تشدید فعالیت‌های نظامی در تنگه تایوان از جمله اتهاماتی هستند که این گزارش برای اثبات ادعاهای خود به چین وارد کرده است.
اما در واقع ژاپن قصد دارد این اتهامات نادرست را بهانه‌ای برای اصلاح قانون اساسی به اصطلاح صلح‌طلبانه این کشور و افزودن بر توانایی‌های نظامی خود قرار دهد.
همان‌طور که در این گزارش دفاعی نیز آمده، ژاپن در نظر دارد در پنج سال آینده ۴۳.۵ تریلیون ین (۳۲۲.۲ میلیارد دلار) را صرف بودجه دفاعی خود کند که نسبت به بودجه ۱۷.۲ تریلیون ین برای دوره چهار ساله ۲۰۱۹-۲۰۲۳ افزایش قابل توجهی خواهد یافت. علاوه بر این، برای بیش از یک دهه گذشته و در طول دورانی که ژاپن با هیچ گونه تهدید امنیتی قریب الوقوعی مواجه نبوده، بودجه نظامی این کشور پیوسته افزایش یافته است.
با وجود ادعاهای توکیو مبنی بر تمرکز بر دفاع از خود، ژاپن از نظر صرف بودجه دفاعی برای نیروهای نظامی خود در رده سوم جهان قرار دارد و میانگین سرانه بودجه دفاعی آن بسیار بیشتر از چین است.
ژاپن هرگز جاه‌طلبی تبدیل به شدن به یک قدرت نظامی نه تنها در سطح منطقه‌ای بلکه در جهان را کنار نگذاشته و سطح نیروهای نظامی فعال آن را می‌توان با بزرگترین ارتش‌های جهان مقایسه کرد.
مروری ساده بر تاریخ نشان می‌دهد که ژاپن همیشه به دنبال اتحاد با قدرتمندترین نیروی نظامی جهان از جمله ارتش بریتانیا در سال ۱۹۰۲، ارتش آلمان نازی در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ و پس از جنگ جهانی دوم نیز با ارتش ایالات متحده بوده و هر بار نیز از چنین اتحادهایی برای حمله یا تهدید همسایگان خود سوء استفاده کرده است. اکنون نیز این کشور در حال ائتلاف با ناتو در جهت ایجاد یک «دفتر ارتباط» منطقه‌ای برای این پیمان در توکیو است.
اما بهتر است توکیو فریفته نوای خوش واشنگتن نشود چرا که چنین نوایی تنها باعث به بیراهه رفتن ژاپن خواهد شد.
