هنر استانداردهای دوگانه آمریکا در قبال صلح و جنگ
ایالات متحده بار دیگر بر شعله تنش‌ها با چین در خصوص مساله تایوان دمیده است. متاسفانه روابط چین-آمریکا همچنان دچار آسیب است زیرا اقدامات و موضع‌گیری تحریک آمیز از سوی آمریکایی‌ها ادامه دارد.
علاوه بر این، هر بار که ایالات متحده کاری تحریک آمیز علیه سرزمین اصلی چین و منطقه تایوان انجام می‌دهد، خطر تبدیل آن به شتاب‌دهنده‌ای وجود دارد که بحرانی را آغاز کند که شاید قادر به مهار آن نباشد.
به این تناقض دقت کنید: آمریکا قاطعانه از تمامیت ارضی خود دفاع می‌کند، اما هیچ اشکالی در به چالش کشیدن نگرانی‌های حاکمیتی و مشروعیت جغرافیایی یک کشور دیگر نمی‌بیند.
ایالات متحده در دهه ۱۸۶۰ وارد یک جنگ چهار ساله شد و شمار زیادی از روسای جمهورهای آمریکا یا درباره هراس از این «جنگ داخلی» یا جنگ به طور کلی حرف زده‌اند. به چند مثال توجه کنید:
«جو بایدن» در مناظره معاونان رئیس جمهور در سال ۲۰۱۲ گفت جنگ «باید همیشه آخرین راه حل مطلق باشد.»
«رونالد ریگان» در سال ۱۹۸۳ به «فراتر رفتن از شرارت‌های اخلاقی گذشته ما» اشاره کرد و افزود که «ما نباید هرگز به گذشته باز گردیم.»
«جیمز بوچانان» طی یکی از سخنرانی‌هایش در جایگاه رئیس جمهور در سال ۱۸۶۰ گفت «اتحاد ما متکی بر افکار عمومی است و هرگز نمی‌تواند با خون شهروندانش که در جنگ داخلی ریخته شده است، مستحکم شود.»
نهایتا «اولیس اس. گرانت» که با فرماندهی «ارتش اتحادیه» در جنگ داخلی به شهرت رسید و بعدا رئیس جمهور آمریکا شد، در سال ۱۸۸۵ گفت: «هرگز علاقه‌ای به جنگ نداشته‌ام و هیچگاه از آن دفاع نکرده‌ام جز به عنوان ابزاری برای صلح.»
رهبران آمریکا با دانستن سنگینی جنگ از قرار معلوم می‌خواهند دوباره درباره بالا بردن دما در خصوص روابط میان تنگه‌ای فکر کنند. و با این حال، آنها همچنان برعکس عمل می‌کنند.
ایالات متحده مرتبا اعلام می‌کند که خواستار تضعیف اصل چین واحد نیست که در سال ۱۹۷۲ با آن موافقت و تایید کرد که تایوان بخشی از چین است. اما با این وجود، مکررا کاری انجام داده یا چیزی گفته که قولش را زیر سوال برده است. بدتر از آن، هر اقدام غیرضروری خطر درگیری را بالا میبرد.
طی تازه‌ترین تنش که چند روز گذشته رخ داد، آمریکا به هواپیمای حامل «لای چینگ‌ته» رهبر تایوان اجازه فرود در خاک ایالات متحده را داد. طبق برنامه ریزی واشنگتن، لای چینگ‌ته همچنین نخستین رهبر منطقه تایوان است که وارد مجلس قانونگذاری گوام می‌شود.
با اینکه آمریکا اقامت لای در هاوایی و گوام را صرفا یک «توقف» توصیف کرده، اما این تصمیم باعث واکنش خشمگینانه از جانب سرزمین اصلی چین شده است.
وزارت خارجه چین سریعا به ایالات متحده متذکر شد که باید با احتیاط کامل با موضوعات مربوط به مسئله تایوان برخورد کند و آشکارا با استقلال تایوان مخالفت و از اتحاد مجدد صلح آمیز چین حمایت نماید.
چین با لحاظ این هدف، از پذیرش هرگونه تعامل میان منطقه تایوان و آمریکا که این ذهنیت را به وجود آورد که واشنگتن خود را به مسئله تایوان تزریق می‌کند یا در خصوص اقتدار مشروع چین بر منطقه تایوان ایجاد تردید می‌کند، خودداری می‌ورزد. پاسخ آمریکا گرچه رسما این کلمات نیستند اما در باطن این است که «هر کاری بخواهیم انجام می‌دهیم».
گرچه واشنگتن سعی کرده سفر لای چینگ‌ته را کم اهمیت جلوه دهد و به عنوان مثال اعلام کرده که هیچ یک از مقامات دولت آمریکا در فرودگاه «هونولولو» برای استقبال از او حضور نداشت اما به هیچ وجه نمی‌توان مکالمه ۲۰ دقیقه‌ای لای با خانم «نانسی پلوسی» رئیس سابق مجلس نمایندگان ایالات متحده را نادیده گرفت.
به گزارش رسانه‌ها، لای چینگ‌ته و پلوسی درباره «تهدیدهای نظامی» از جانب سرزمین اصلی چین صحبت کرده‌اند. لای بعدا سر میز شام به مخاطبان خود گفته است که «ما باید بجنگیم، با هم برای جلوگیری از جنگ، مبارزه کنیم.» پیش بینی تایوان این است که در صورت بروز هرگونه درگیری در منطقه، آمریکا به کمک تایوان خواهد آمد.
آمریکا در همین راستا، پیش از عزیمت لای چینگ‌ته از تایوان، یک معامله ۳۸۵ میلیون دلاری را تکمیل کرد که طی آن تسلیحات، رادار و تجهیزات ارتباطی در اختیار این جزیره گذاشته می‌شود.
این معامله تسلیحاتی و «توقف» لای در خاک ایالات متحده به طور کامل با تعهد عمومی آمریکا با تایید اصل چین واحد از سوی آن، در تضاد است.
اندرزهای روسای جمهور آمریکا مبنی بر اینکه کسانی که باعث ایجاد جنگ می‌شوند باید «آنچه انجام شده را توجیه کنند» بسیار تکرار می‌گردد.
