ژاپن باید بهای اشتباه خود در تخلیه آب آلوده هستهای به اقیانوس را بپردازد
یک ساعت پس از اینکه ژاپن رسما تخلیه آب آلوده به مواد هستهای فوکوشیما به اقیانوس را در روز پنجشنبه آغاز کرد، اداره کل گمرک چین اعلام کرد که این کشور واردات تمام محصولات آبزی از جمله آبزیان خوراکی از ژاپن را متوقف میکند.
با توجه به اینکه هنگ کنگ قبلا واردات محصولات آبزی از ژاپن را به حالت تعلیق درآورده بود، این کشور جزیرهای اکنون با از دست دادن دو مقصد اصلی صادرات غذای آبزی خود مواجه است که مجموعاً ارزش آنها بیش از ۱۶۰ میلیارد ین (۱.۱ میلیارد دلار) در سال ۲۰۲۲ بود.
با توجه به عدم شفافیت دولت ژاپن در فرآیند تصمیمگیری برای تخلیه آب آلوده هستهای، آیا دلیلی وجود دارد که فکر کنیم اکنون که در حال رهاسازی آب است، احتمال دارد این کار ادامهدار نباشد؟ اگر آب رادیواکتیو واقعاً به همان اندازه ایمن است که دولت ژاپن و شرکت برق توکیو ادعا میکنند، چرا آنها از آب برای آبیاری روستایی استفاده نمیکنند؟ جای تعجب نیست که برخی از دانشمندان این سوال را مطرح کردهاند که آیا دولت ژاپن وTEPCO به اندازه کافی در مورد بی خطر بودن مواد رادیواکتیو اطمینان دارد و این مواد رادیواکتیو حتی پس از تصفیه در آبهای اقیانوس باقی بمانند یا خیر؟
جای تعجب نیست که مخالفان طرح تخلیه آب آلوده هستهای ژاپن به اقیانوس و همچنین کشورهای همسایه از ژاپن خواستهاند که روش دفع ایمنتری را انتخاب کند.
اثرات طولانی مدت این عمل بر روی اکوسیستم دریایی و پتانسیل تجمع زیستی در زنجیره غذایی ناشناخته است. هنگامی که این پسماند در اقیانوس رها میشود، “آب تصفیه شده” میتواند باعث اسیدی شدن اقیانوس شود که به عنوان “تغییر آب و هوای شیطانی” توصیف شده است. علاوه بر خسارات وارده به اکوسیستم و تنوع زیستی، اسیدی شدن اقیانوس ماهیگیری و آبزیپروری را تحت تاثیر قرار داده و امنیت غذایی میلیونها نفر را تهدید میکند.
رهاسازی آب آلوده به مواد رادیو اکتیو ژاپن ممکن است یک فاجعه طولانی مدت برای جهان باشد که در این صورت جنایتی علیه طبیعت و بشریت خواهد بود. این آب آلوده به هر گوشه جهان سرایت خواهد کرد و بدان معناست که سایر کشورها و مناطق نیز با خطر مواجه هستند. از این رو، این امکان برای افراد بیشتری وجود دارد که مراحل را دنبال کنند و غذاهای آبزی ژاپنی را ممنوع کنند. حکومتی که کل سلامت بشریت را به خطر میاندازد باید از همه دنیا درس عبرت بگیرد. این بهایی است که ژاپن باید برای اقدام غیرمسئولانه خود بپردازد، بهایی بسیار بالاتر از آنچه سیاستبازانش پیشبینی میکردند.