بحران خاورمیانه؛ فاجعه‌ای جهانی در سایه ریاکاری آمریکا
خاورمیانه، منطقه‌ای که سال‌ها با زخم‌های جنگ دست‌وپنجه نرم کرده، بار دیگر در آستانه یک فاجعه بزرگ قرار دارد. غزه زیر بمباران‌های سنگین اسرائیل نابود می‌شود و ایران با تهدیدهای فزاینده روبروست؛ در این میان، همدستی ایالات متحده در این خشونت‌ها، تناقضی آشکار را در ادعاهای جهانی این کشور نشان می‌دهد.
بحران خاورمیانه فقط یک فاجعه منطقه‌ای نیست، بلکه تهدیدی برای سراسر جهان است. این بحران جان میلیون‌ها نفر را به خطر می‌اندازد، ثبات اقتصادی را بر هم می‌زند و پایه‌های صلح جهانی را متزلزل می‌کند.
با توجه به ذخایر عظیم نفت و نقش کلیدی در صادرات انرژی، ثبات خاورمیانه برای اقتصاد جهانی حیاتی است. تنگه هرمز، آبراهی راهبردی که خلیج فارس را به اقیانوس هند متصل می‌کند، مهم‌ترین گلوگاه انرژی جهان به شمار می‌رود. روزانه حدود ۲۰ میلیون بشکه نفت، معادل ۲۰ درصد از کل تجارت جهانی نفت، از این مسیر عبور می‌کند.
در سال ۲۰۲۲، تنش‌های منطقه‌ای، به‌ویژه حملات هماهنگ به نفتکش‌ها، قیمت نفت را بالا برد، بازارها را دچار نوسان کرد و روند بهبود اقتصادی پس از بیماری کرونا را متوقف ساخت. اکنون، با تداوم خشونت‌ها و تشدید آن توسط اسرائیل و با پشتیبانی آمریکا، خطر تبدیل شدن تنگه هرمز به صحنه یک درگیری ژئوپلیتیکی، بیشتر از همیشه است. در صورت بروز اختلال در این مسیر، بازار انرژی جهانی دچار بحران خواهد شد، نرخ تورم افزایش می‌یابد و زنجیره تامین جهانی آسیب جدی می‌بیند.
پیامدهای این آشوب فقط اقتصادی نیست، بلکه بقای کشورها را نیز تهدید می‌کند.
در جریان حمله بیش از یک‌ساله اسرائیل به غزه، در حالی که حملات هوایی، بیمارستان‌ها، مدارس و ساختمان‌های مسکونی را هدف قرار دادند و زنان و کودکان فلسطینی کشته شدند، ایالات متحده مانع از تصویب هرگونه قطعنامه در شورای امنیت سازمان ملل برای محکومیت این اقدامات شد. گزارش عفو بین‌الملل که این اقدامات اسرائیل را «جنایت جنگی» نامیده، بازتابی از اعتراضات جهانی به این وضعیت است.
این واقعیت، چهره واقعی «دموکراسی» آمریکایی را افشا می‌کند؛ سیستمی که منافع راهبردی را بر جان انسان‌ها مقدم می‌داند و عدالت را در سازمان ملل با حق وتو کنار می‌زند، در حالی که همزمان به سایر کشورها درباره اخلاق و حقوق بشر موعظه می‌کند. این نوع ریاکاری، آزاردهنده و شرم‌آور است.
بحران خاورمیانه تاثیرات مستقیمی نیز بر اروپا دارد. از زمان آغاز جنگ سوریه و تشدید درگیری‌ها در غزه، میلیون‌ها پناهجو وارد کشورهای اروپایی شده‌اند؛ موضوعی که فشار سنگینی بر نظام‌های اجتماعی، بودجه‌های عمومی و فضای سیاسی این کشورها وارد کرده است.
این بحران یک درگیری دور از دسترس نیست، بلکه یک وضعیت اضطراری جهانی است. جهان باید اکنون واکنش نشان دهد. هر روز تاخیر، با استمرار مصونیت ایالات متحده و اسرائیل، رنج انسانی را افزایش داده و خطر سرایت بی‌ثباتی را بیشتر می‌کند. زمان پایان دادن به شعارهای توخالی درباره «دموکراسی» فرا رسیده است. جهان اکنون به اقدامات واقعی و تعهد جدی به صلح نیاز دارد
