تضعیف اهرم تعرفه‌ای آمریکا همزمان با تشدید نگرانی‌های رکود اقتصادی
با ادامه فشار سیاست‌های تعرفه‌ای آمریکا بر اقتصاد و بازارهای مالی این کشور، روشن شده است که استفاده واشنگتن از تعرفه‌ها به عنوان ابزاری برای کسب برتری در مذاکرات تجاری یا رقابت‌های اقتصادی، راهبردی است که روز به روز غیرقابل دفاع‌تر می‌شود.
سیاست یکجانبه‌گرایی ایالات متحده در تجارت جهانی، به جای تحقق اهداف مورد نظر، احتمالاً اقتصاد این کشور را در بحرانی عمیق‌تر فرو خواهد برد.
به گزارش خبرگزاری «رویترز»، «مارکو روبیو» وزیر خارجه آمریکا یکشنبه ۱۶ مارس (۲۶ اسفند) گفت پس از اعمال تعرفه‌ها بر شرکای تجاری اصلی، ایالات متحده می‌تواند با کشورها وارد مذاکرات دوجانبه برای توافقات تجاری جدید شود.
این خبر در برهه‌ای منتشر می‌شود که تغییرات مکرر دولت ترامپ در سیاست‌های تعرفه‌ای، به سردرگمی و عدم اطمینان در بازار منجر شده است. به طور خاص با توجه به اینکه ایالات متحده قصد دارد در ۲ آوریل (۱۳ فروردین) تعرفه‌های متقابلی را بر شرکای تجاری خود اعمال کند، سرمایه گذاران در بلاتکلیفی به سر می‌برند و در خصوص مسیر اقتصادی نامطمئن هستند.
اینکه اقتصاد آمریکا بتواند چنین جنگ تجاری گسترده‌ای را تاب بیاورد، حتی جای بحث ندارد. پاسخ این سوال آشکارا منفی است. با افزایش نگرانی‌ها درباره کندی اقتصاد آمریکا، ترکیبی از تعرفه‌های رو به افزایش، سقوط بازارهای سهام و سیاست‌های تهاجمی بانک مرکزی این کشور، اضطراب در سراسر بازارهای مالی تشدید شده است.
به علاوه، اختلال و بازسازی زنجیره تامین ناشی از جنگ‌های تعرفه‌ای، عدم اطمینان اقتصادی را تشدید و برنامه ریزی و سرمایه گذاری درازمدت را برای شرکت‌ها دشوار کرده است.
از همه مهم‌تر، شرکای تجاری آمریکا در واکنش به تعرفه‌های این کشور دست روی دست نخواهند گذاشت. اعمال تعرفه‌های سنگین بر صادرات آمریکا می‌تواند به گزینه‌ای برای بسیاری از کشورها تبدیل شود. شاید نگران‌کننده‌تر از همه، مقاومت رو به رشد جهانی مقابل سیاست‌های تعرفه‌ای آمریکا باشد.
بسیاری از کشورها به شکلی فعال در صدد تنوع بخشیدن به همکاری‌های اقتصادی خود و کاهش وابستگی به ایالات متحده با ایجاد اتحادهای تجاری جدید هستند.
این تجدید ساختار اقتصادی جهانی می‌تواند نشان‌دهنده تغییری قابل توجه از شبکه‌های تجاری وابسته به آمریکا باشد و احتمالا تحولاتی گسترده‌تر از پیش‌بینی‌های اولیه را رقم بزند.
در واقع، در حالی که آمریکا فکر می‌کند با اعمال تعرفه‌ها، برگ برنده‌ای در مذاکرات تجاری دارد، تأثیرات منفی این تعرفه‌ها بر اقتصاد خودش، از جمله افزایش هزینه‌ها برای شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان داخلی، اختلال در زنجیره‌های تامین و کاهش رقابت‌پذیری در بازارهای جهانی، موقعیت چانه‌زنی واشنگتن را به شدت تضعیف کرده است.
سیاست تعرفه‌ای آمریکا مبتنی بر نگرش مجموع صفری است که به اشتباه تصور می‌کند سود یک کشور حتما به بهای زیان کشور دیگر تمام می‌شود.
در اقتصاد در هم تنیده کنونی، این طرز تفکر منسوخ به حساب می‌آید. هر سیاستی باید بر افزایش منافع دو طرف تمرکز کند، نه صرفا بر حداکثرسازی یکجانبه منافع خود. با وجود قدرت اقتصادی آمریکا، این کشور نمی‌تواند تمام جهان را وادار به پرداخت هزینه سیاست‌های اقتصادی نادرست خود کند.
هرچه آمریکا زودتر به این واقعیت پی ببرد و از سیاست تعرفه‌های خودویرانگر دست بکشد، شانس بیشتری برای نجات اقتصاد خود از رکود قریب‌الوقوغ خواهد داشت.
